Poniżej w artykule zamieszczamy różne metody wywoływania głosek:
Metody wywoływania głoski sz
Aby wywołać głoskę sz należy:
- zademonstrować dziecku pionowe ułożenie czubka języka przy otwartych ustach, następnie należy zbliżyć zęby utrzymując czubek języka lekko uniesiony do góry i zaokrąglić wargi.
- unieść do górnych dziąseł czubek języka w czasie wymawiania głoski s.
- podtrzymać uniesiony do góry czubek języka przy pomocy szpatułki.
- wywoływanie głosek szeregu szumiącego można rozpocząć od wywołania głoski cz.
Metody wywoływania głoski ż
Aby wywołać głoskę ż można:
- udźwięcznić wymowę głoski sz.
- unieść czubek języka do góry w czasie artykulacji głoski z.
Metody wywoływania głoski cz
Aby wywołać głoskę cz można:
- zademonstrować sposób ułożenia narządów artykulacyjnych i ich funkcjonowanie podczas wymawiania głoski cz,
- polecić dziecku wymawiać głoskę t z czubkiem języka uniesionym do górnych dziąseł i jednoczesnym zaokrągleniem warg.
Metody wywoływania głoski dż
Aby wywołać głoskę dż można
- wymawiać spółgłoskę d z czubkiem języka uniesionym do górnych dziąseł.
- szybko powtarzać sylabę du z czubkiem języka uniesionym o górnych dziąseł.
Metody wywoływania głoski s
Aby wywołać głoskę s można:
- zademonstrować prawidłowo brzmiący dźwięk i poprosić o powtórzenie. Można polecić też aby dziecko zbliżyło język do dolnych siekaczy,
- polecić dziecku oprzeć czubek języka o dolne zęby, rozchylić usta (szeroko uśmiechnąć się) i dmuchnąć (na palec, pasek papieru itd.),
- wykorzystać ćwiczenia dźwiękonaśladowcze: wąż syczy (sssss), powietrze ucieka z balonu (pssss),
- spróbować zagwizdać z językiem opartym o dolne zęby,
- wypowiedzieć głoskę a z szeroko otwartymi ustami a następnie zbliżyć zęby (uzyskamy wówczas sylabę as),
- podczas wymawiania głoski f dziecko może rozchylić szeroko wargi (uśmiechnąć się) lub na przemian wypowiadać f-s, f-s (wargi dziecka można rozciągnąć palcami),
- w czasie wymawiania głoski c, można poprosić dziecko o przedłużenie tego dźwięku (csssss),
- wyjść od pomocniczego dźwięku t łącząc go z dźwiękiem s (tssss),
- kolejnym sposobem uzyskania głoski s jest włożenie pomiędzy dolne siekacze nitki z zawiązanym supełkiem. Zadaniem dziecka jest utrzymanie czubka języka na supełku i wymawianie głoski s,
- włożyć pomiędzy górne i dolne siekacze wykałaczki lub zapałki, która dociska język i tworzy w nim rowek,
- jak podaje A. Sołtys-Chmielowicz przy artykulacjach bocznych pewną pomocą może być buteleczka np. po lekarstwach. Podczas wymawiania przedłużonego s przesuwamy otwór buteleczki wzdłuż warg dziecka do momentu, aż usłyszymy głośniejszy szum(1),
- polecić dziecku dmuchać na płomień świecy tak, aby utrzymywał maksymalne nachylenie, ale nie zgasł.
Metody wywoływania głoski z
Aby wywołać głoskę z można:
- zademonstrować prawidłowo brzmiącą głoskę w izolacji, a następnie poprosić aby przycisnęło język do dolnych zębów i wymówiło c,
- uzyskać wykorzystując pomocniczy dźwięk t i połączyć go z dźwiękiem s. Połączenie to można stosować w sylabach np. tsa, tse, tso itd., a następnie w tworzeniu wyrazów np. tsały, tsebula itd.,
- wykorzystać wyrazy dźwiękonaśladowcze np. zegar cyka (cyk, cyk), świerszcz gra (cyt, cyt).
Metody wywoływania głoski c
Aby wywołać głoskę c można:
- zademonstrować prawidłowo brzmiącą głoskę w izolacji, a następnie poprosić aby przycisnęło język do dolnych zębów i wymówiło c,
- wykorzystać pomocniczy dźwięk t i połączyć go z dźwiękiem s. Połączenie to można stosować w sylabach np. tsa, tse, tso itd., a następnie w tworzeniu wyrazów np. tsały, tsebula itd.,
- wykorzystać wyrazy dźwiękonaśladowcze np. zegar cyka (cyk, cyk), świerszcz gra (cyt, cyt).
Metody wywoływania głoski dz
Aby wywołać głoskę dz można:
- zademonstrować prawidłowo brzmiącą głoskę dz w izolacji, a następnie poprosić, aby przycisnęło język do dolnych zębów i wymówiło dz,
- wykorzystać pomocniczy dźwięk d (z płaskim układem warg) i połączyć go z dźwiękiem z,
- wykorzystać wyraz dźwiękonaśladowczy - dzwonek dzwoni (dzyń, dzyń).
Metody wywoływania głoski l
Aby wywołać głoskę l można:
- pokazać dziecku sposób realizacji głoski,
- uczulić miejsce na wałku dziąsłowym, w którym dziecko ma ułożyć język, lub na górnym dziąśle przykleić kawałki wafla albo posmarować je kremem czekoladowym.
- pokazać schemat artykulacyjny głoski(2) lub jej palatogram. Konieczne jest wyjaśnienie dziecku, co przedstawia dany rysunek.
Metody wywoływania głoski r
Aby wywołać głoskę r można:
- wykorzystać dźwięk pomocniczy, którym jest dźwięk d wymawiany dziąsłowo,
- wywołać drgania czubka języka przy pomocy: palca, szpatułki, urządzenia do masażu wibracyjnego
- wypowiadać wyrazy dźwiękonaśladowcze, w których występuje głoska r. Ćwiczenie powinno być poparte obrazkami przedmiotów lub zwierząt wydających odgłosy
- drrr – naśladowanie dzwoniącego dzwonka,
- trututu – naśladowanie trąbki,
- prr – naśladowanie parskania konia,
- brr – naśladowanie odczucia zimna,
- frr – naśladowanie fruwającego ptaka,
- wrr- naśladowanie warczącego psa,
- mrr – naśladowanie mruczącego kota,
- chrum, chrum – naśladowanie głosu prosiaczka,
- kra, kra – naśladowanie głosu wrony,
- gruchu, gruchu – naśladowanie głosu gołębia.
- wydmuchiwać z buzi pasek papieru umieszczony za górnymi zębami. Czubek języka musi być uniesiony do góry. Tym sposobem można uzyskać grupę spółgłoskową tr.
- wymawiać głoskę t dziąsłową z otwartą buzią, a następnie dmuchnąć na przód języka.
- wypowiadać grupy spółgłosek: dla, dlo, dlu, dle, dly, tla, tlo, tlu, tle, tly. Ważne jest zwiększenie tempa w trakcie wymawiania tych grup. Dodatkowo można krótko potrącać od spodu język, kierując palec od przodu do tyłu.
- wypowiadać sylaby: żla, żlo, żlu, żle, żlo, żly a terapeuta w tym czasie powinien potrącać od spodu język palcem lub szpatułką.
- wymawiać dziąsłowo głoskę dd w czasie gdy logopeda potrąca język szpatułką lub palcem do tyłu i do przodu. Można zastosować masaż wibracyjny przy pomocy urządzenia mechanicznego tzw. wibratora. Urządzenia i ingerencję mechaniczną należy stosować krótko, by nie wywołać bardzo intensywnych drgań języka.
- wypowiadać przy otwartych ustach dziąsłowo głoski ttt, ddd, tdtdtd, tdntdntdn. Początkowo połączenia głosek powinny być wymawiane powoli, a następnie coraz szybciej.
- wymawiać teda, przy czym głoski t i d są realizowane dziąsłowo, głoska e krótko i delikatnie, a głoska a długo i z akcentem.
- wymawiać w wyrazach, w których występuje r po spółgłoskach, podwójne dziąsłowe dd czyli np. droga jak ddoga, dres jak ddes, trawa jak tddawa, brat jak bddat.